تحلیل بازار (1401/09/12)

بدون دیدگاه

به نظر می رسد از اول سال آینده میلادی بازار چین با رفع محدودیت ها و برنامه دولت برای مسکن بهبود یابد. ولی شرایط اقتصادی جهانی نشانی از رونق ندارد. ایجاد سقف قیمت برای نفت و گاز روسیه باعث نوساناتی در بازار نفت خواهد شد چرا که مصرف کننده ها تلاش می کنند نفت خود را نزدیک به این قیمت از بازارهای جهانی خرید کنند. البته نشست اپک پلاس در روزهای آینده هم در پیش است که اگر تولید را کم نکند بازار نفت نزولی خواهد شد. مجموع این روند تقاضای فولاد را در احتیاط نگه داشته است. فصل زمستان همراه با رکود، تقاضای فولاد را کاهش داده و قیمت ها را به کف خود نزدیک می کند.
در ایران تقاضای فولاد نیست و از طرف دیگر جو روانی بازار منفی و نگران مسایل اجتماعی و حمل و نقل است. همه این عوامل باعث شده تا عرضه ها ی بورس بدون خریدار بماند. بورس با آگاهی از آنکه قیمتهایش از بازار حدود هشت تا ده درصد بالاتر است به کار خود ادامه می دهد و برنامه ای برای تغییر سیستم قیمت گذاری ندارد مفهوم آن این است که سیاست دولت ادامه رکود بازار داخلی و تشویق به صادرات است که در این راستا چشم به روی خیلی اتفاقات می بندد. سیاست مهار تورم تنها گزینه دولت است افزایش عرضه ارز به صرافها، حراج طلا و اوراق های قرضه همه بیان کننده این نگاه است. علم اقتصاد می گوید در شرایطی که تحریم هست و بودجه عمومی دولت هر روز بیشتر می شود رکود عمیق تر خواهد شد و تورم بیشتر. هر چند امروز دولت تلاش در مهار آن دارد ولی گریز از آن نیاز به تغییرات ساختاری دارد که محدود به برنامه های اقتصادی نیست.
عرضه های آهن اسفنجی با حجم شمش و میلگرد اصلا همخوانی ندارد. اخیرا روند عرضه آهن اسفنجی بسیار محدود شده و احتمالا به علت مشکل گاز ادامه خواهد داشت. ولی در مقابل عرضه ۷۰ هزارتن اسفنجی، ۲۰۰ هزارتن شمش و 300 هزار تن میلگرد عرضه می شود. سوال اینست که آیا در بین این عرضه ها تعادل و بالانسی هم هست؟

نوشتهٔ پیشین
تحلیل بازار (1401/09/19)
نوشتهٔ بعدی
تحلیل بازار (1401/09/05)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
You need to agree with the terms to proceed

فهرست